دوباره کلکچال :)

این بار سومیه که میرم کلکچال چرا؟

اول اینکه با وجود این همه کوهنوردی که وجود داره اینجا با کسی آشنا نیستم دوم هم امادگی مناسبی ندارم و دارم از مسیر های ساده شروع میکنم، تازه این بار تا پناهگاه بیشتر نرفتم همه وسایل کوهنوردیم اینجا نیست ، مثلا با شلوار جین رفتم امروز : یعنی دیروز :)))

هواشناسی رو نگاه کردم 10، 13 و 15 بارش باران و بقیه ساعات هم باراندگی اندکی داشت، لباس اضافه همراه خودم بردم.

از اونجایی که فعلا کرج هستم تا برسم به جمشیدیه شد ساعت 10 (کوهنوردان سحر خیز باشید) اروم اروم رفتم بالا بارون بود هوای مه آلود، دایم غر میزددم کاش نمی اوم، اما مسیر نسبتا شلوغ بود، گفتم تا 12 میریم بالا اگه هوا بهتر شد میریم تا پناهگاه، وقتی رسیدیم ایستگاه سومف استراحت کردیم یک لیوان چایی و کیک خوردیم که هوا بهتر شد مه ها رفتن باران قطع شد، ساعت 12:30 بود رفتیم سمت پناهگاه، نرسیده به پناهگاه برف ارومی شروع به باریدن کردخیلی بهتر از باران بود، رفتیم جایی که من فکر میکردم پناهگاه اما گفتن نمیشه شب موند، 1000 تومان پول ورودی گرفتن میز و صندلی داشت، یه بخاری هم بود که اول فکر کردم امام زاده س همه دورش بودن داشتن خودشونو گرم میکردن یا لباس هاشون رو خشک می کردن، لباسم خیس عرق بود و کم کم داشت سردم میشد و حوصله عوض کردن نداشتم اما با پا فشاری  دوستم عوض کردم و راحت شدم، بعضی از وسایل و لباس های اضافی هم که برده بودم چون کاورشون نکرده بودم خیس شده بود، کاور کوله م هم انگار خراب شده بود، بودن یا نبودنش فرقی نداشت .

  ساعت 13 نهارخوردیم و تا حدود ساعت 15 اونجا بودیم، وقتی برگشتیم هوا بهتر شده بود بارندگی نداشتیم.از پناهگاه به سمت قله برف بود از صحبت های کسانی که رفته بودن قله فهمیدم هوای بالا چندان مناسب نیست. از پناهگاه تا ایستگاه سه مقداری از پاکوب برق بود که تردد زیاد باعث لغزنده شدن مسیر شده بود خیلی ها رو دیدم از کرامپون چهار شاخ یابه قول خودشون زنجیر چرخ استفاده میکردن و مثل فانتوم میرفتن پایین :|

سعی کردیم بدون وقفه تا جمشیدیه بریم که به تاریکی نخوریم، اما از ایستگاه 1 تا پارک جمشیدیه خوردیم به تاریکی هوا هم مه آلود بود، فضای وهم آلود و ترسناکی رو ایجاد کرده بود. ساعت 5:30 رسیدیم به ورودی جمشیدیه و برنامه ما تمام شد.